Köpekler sahibler i ne isterse onu yaparlar onun sevgisini kazanmak için.
Çoban Köpeği,Bekçi,Arkadaş,Av vs bazen de Dövüşürler sahibi bunu isterse Boğuş Köpeği olurlar.
Köpekler çok sadık hayvanlar adamı satmazlar yarı yolda bırakmazlar tarih de Mastiff cinsi bir Köpek sahibin nin çoçuğunu ateşlerden kurtarmış dır bu kayıt geçmiş binlerce olaydan birisi.
Biz ne yapıyoruz Dövüştürüyoruz ve satıyoruz ve yeni sahibi bir daha satıyor ve hasta veya sakat olduğunda Köpek sokaklarda aç ve prişan halde ölüyor.
Benim diyeceğim sadece şu bir Köpeğniz varsa dövüştürüyorsanız satarsanız en azından kime verdiniz ona bakın 500tl aşağı olur ama hayvan rahat eder ama fazla parayı verene verirseniz salım ın eline o zaman kimse kuzura bakmasın Köpek sizden Kalitelidir benim fikrim.
Yaradan her şey bizim için yaratmış ama iyi kullanalım diye Zalım olalım diye deyıl.
bikere köpek boldumu yerindibine sokuyorlar 10 kerede bodumu hakını vermiyorlar yalanmı arkadaşlar
(17-02-2013, Saat:03:57)kabadokya musti Adlı Kullanıcıdan Alıntı: [ -> ]bikere köpek boldumu yerindibine sokuyorlar 10 kerede bodumu hakını vermiyorlar yalanmı arkadaşlar
Bilek Bilek den Üstün dür bu ata sözüdür.
Köpekde de aynısı gecerli her zaman daha iyisi bitmez ama bakmamız gereken nasıl bir Stili var yürek var mı bir yüksek performans oldu dönem varmı mesela 7/8 maç peş peşe yenmiş mi vs ona göre değerlendirmemiz lazım şurda boğuldu deyip hayvana haksızlık etmemiz lazım zira dünyadaki bütün Boxerler kayıp etmişlerdir Muhammed Ali,Mike Tyson ,Frezer,vs kimse bunlar kayıp etti demez onlar efsanedir ...........
Ama benim asıl bu konu açma sebebim bu deyil bizi böyle seven bir canlı ya araştırmalar göstermişdir ki Köpekler bizi ailesi olarak görüyür ve ondan bizi seviyorlar diyeceğim şu Boğuş Köpeklerine hakkı verilmeli çok iyi bir Emekli hayatı en azından bunu hakk etmışler.
Köpek sahibine çok bağlıdır, sahibinin de normalde ona bağlanması gerekir. Ancak iş tüccarlığa ulaşınca köpeğin duyguları ne yazık ki önemsenmiyor.
güzel bir konuya değinmişsin yüreğine sağlık , herşey insan denen mahlukatın elinde bu dünyada ama şu var ki yaradan herşeyi bizim için yaratmamıştır hele de biz kullanalım diye asla kullanmak nedir ? yaradan dünyada bir düzen olsun , devamlılık olsun ve yeri geldiğinde hayatta kalmak amacıyla birbirlerini yok etsinler diye ( hayvanların dünyasında mecburi olması gereken birşey , doğal birşey yani AMA İNSAN DENEN YARATIK BU KONUDA EPEY İLERLEDİ ) konuya döndüğümüz zaman köpekler insanların en büyük dostu bence de yeri gelir gurur kaynağımız , yeri gelir geçim kaynağımız , yeri gelir güvenliğimiz oluyorlar . 500 az versen ne vermesen ne ? yeter ki insanın kanı bozuk olmasın her türlü kendini tatmin etmek için birşeyler yapar . şuna da dikkat çekmek isterim sokaklarda aç gezen , sakat gezen köpeklerin çok çok fazlası şehirlerde olurlar sebepleri de şehir insanlarının duygusuz ve gösterişe düşkün olmaları . köylerde ise durum epey farklı köylerde köpek ölene kadar evde ikamet eder , gurur kaynağı olarak görülür ( boğuş mevzusu çok geniş olduğu için ) sakat olunca ortaya bırakılmazlar , ölüme terk edilmezler çok büyük oranla bu halde ölüme o evde veya kişide giderler AMA NE KADAR DA OLSA İNSANOĞLU BU NE B.K YİYECEĞİ BELLİ OLMAZ , DAĞ, BAYIR , ŞEHİR DİNLEMEZ yeter ki kanı bozuk olmasın .
hayat ta cok az dost bulunur ama birde kendimize bakmaklazım cünkü biz nekadar dost oluyoruz bunu icin hayvanlara yapılan insanın kalitesini gösterir eskiyle yeninin arasında cokfarkvar eskiden adamgibi adamlar yaparmış önce saygı vede sevgi güven marmış şimdi ise para diyorlar bir hayvan istesen param yokdesen vermezler para sını cok verir sen çak çukal demezler veriler şimdikiler köpekçi degil laf yalan tüççarı olmuş :: sözlerimi yanlış anlamayın geneli kapsamaz saygılar .
Gerçek bir Hikaye efsaneleşmış Köpek Hachiko.
Tokyo Üniversitesi'nde çalışan Japon profesör Dr. Hidesabura Ueno, safkan akita cinsi bir köpeği evlat edinir. (1925) Her sabah evden metroya giderken adını Hachiko (Haçiko) koyduğu köpeği de kendisine eşlik eder. Sahibini uğurladıktan sonra evin yolunu tutan köpek profesörün eve döneceği zamanı da hesaplayarak o vakitlerde profesörü karşılamaya gider. Ueno'nun hem şaşırdığı hem de alıştığı bu sadakat ve sevgi dolu davranış, Hachiko için istinasız olarak rutin hale gelir. Fakat profesör bir akşam metrodan çıkmaz, Hachiko bekler, günler,haftalar,aylar geçer. Profesör ölmüştür. Hachiko, Shibuya İstasyonunun önünde tam 10 yıl bekler ve 12 yaşında kendisi de ölür. Hergün metro çıkışında bekleyen Hachiko'yu Tokyo halkı fazlasıyla benimsemiş ve onu beslemişlerdir. Bu sebeple metro çıkışında Hachiko'nun beklediği yere öldükten sonra onun heykelini dikmişler. Hatta istasyonun o çıkış kapısı Haçiko çıkışı diye de bilinir. Tokyo'da bu efsanevi sadakat ulusal kültür haline getirildi. Bugün hala Tokyo'nun en çok bilinen ve popüler buluşma adresi haline gelen Hachiko Heykeli'nin çevresidir.