29-09-2012, Saat:02:50
Büyük Irk Köpeklerin Beslenmesi
Büyük ırk köpeklerin besinsel ihtiyaçları farklıdır. Yavru sahiplerinin dengeli köpek mamalarının dengesiyle oynarak ve daha iyi şeyler yapayım derken köpeğin iskelet sistemine çok daha büyük zarar vermeleri gerçekten de üzerine düşünülmesi gereken bir konudur.
Sadece 15 sene önce Danualar 60-65 kg'da erişkinliğe ulaşırken şimdi 72-81 kg erişkin ağırlıkları haline gelmiştir. Yavruların gelişimindeki bu artışın görmezden gelinmesine artık bir son verilmelidir. Bir veteriner hekim, kliniğine getirilen köpeklerin büyük bir çoğunluğunun dört ayda erişkin boyutlarına ulaştığına dikkati çekmektedir.
Bu durum, iskelet hastalıkları gerçeğini de beraberinde getirmektedir. Bazı mitlerin tersine köpekler bu hastalıklara karşı korunmalıdır.
İnsanoğlu ve köpeklerin 15 000 yıllık geçmişine baktığımızda güzellikleri, üretim amaçları ve özellikle de boyutlarının ana beslenme nedenleri olduğunu görmekteyiz. Ne yazık ki beslediğimiz köpeklerin erişkin olduklarında sahip olacakları etkileyici boyutlarını köpek henüz büyürken de görmek istiyoruz. Aslında genetik olarak belirli olan büyüme oranı beslenme ile direkt alakalı değildir. Kötü beslenme negatif etkileyebilmesine rağmen takviyeler vs daha iri bir köpek için garanti teşkil etmez. Biraz ürkütücü gelecek; ama bir çok köpek sahibi iri ve ağır bir yavrunun sağlıklı olduğuna inanmakta ve yavrudaki yağlanmanın sebebini köpeğin iştahına bağlamaktadır. Üreticiler de iri ve çabuk gelişen yavrulara sahip olmaya çalışmaktadır. Bazı köpek sahipleri köpeklerini daha iri yapabilmek için yanlış besleme yöntemleriyle hayvanları buna zorlamaktadır. Bütün bunlar büyüme oranlarını arttırıken madalyanın diğer yüzü olan "Gelişim İskelet Hastalıkları"nın artışına neden olmaktadır.
Beslenme ve Kemikler
En sık konu edilen gelişim iskelet hastalıklarının başında Osteokondrosis (OC) ve Kalça Displazisi (HD) gelmektedir. Bazı duurmlarda tam olarak gelişmemiş kemiklerin "büyüme plakları" adı verilen bölgelerinde (katmanlarında) bozukluk meydana gelir. Bu da kemik ve eklem deformasyonu ve atritis gibi iskelet problemlerine öncülük etmektedir.
"Büyük ırk yavru köpeklerinde gelişim ilk dönemlerinde aşırı kilo alımı HD riskini arttırır."
Osteokondrosis
OC durumunda büyüme plağı kartilagonun kemikleşmesi aksar. Omuz, dirsek, diz, kalça ve vertabralar etkilenen bölgelerdir. İki yaşından küçük köpeklerde kartilagonun incelip alttaki dokulardan ayrılması atritise neden olur. Kartilago kıkırdak bölgesinin baş kısmından koparsa osteokondrosis disekans (OCD) denilen ve ameliyet gerektiren bir durum baş gösterir.
Kalça Displazisi
Kalça displazisi ya da HD baldır ekleminin zayıf ve uyumsuz gelişiminden kaynaklanır. Bacağın üst kısmı baldır soketine uyum sağlayamaz. Sonuçta eklem kıkırdağı ve eklem kapsülü zarar görür. Ağrı ve topallama, hastalığın gelişmeye başladığı ilk bir sene içinde gözlenmeye başlar. Daha sonra dejeneratif eklem rahatsızlıkları baş gösterene kadar ağrılar azalabilir.
Riski Azaltma
Korumada şunlar prensip haline getirilmelidir:
En az üç nesillik genetik takip
Büyük ırk köpek sahiplerinin gelişim kemik hastalıkları konusunda bilgilendirilmesi
Sınırlandırılmış egzersiz
Büyüyen köpeklerin içinde bulundukları döneme uygun olarak formüle edilmiş mamalarla beslenmesi
Mamaya hiç bir ilave yapılmaması (kalsiyum vs)
Gelişim Hızlandırılmalı mı?
Çabuk büyüme gelişim kemik hastalıklarının oluşumunda bir köprüdür. Büyük ırk köpekler genetik olarak zaten hızlı gelişim gösterdiklerinden daha fazla risk altındadır. Büyük ırk bir köpek ilk bir yılında bir insanın ilk 14 yılında gösterdiği büyümeyi sergiler. Bu genetik potansiyel abartılı egzersiz, aşırı besleme ve dengesiz mineral katkısı gibi faktörlerle negatif karakter kazanır.
Beslenmenin Önemi Büyüktür.
Her ne kadar diet asıl neden olmasa da enerji (kalori) bakımından yoğun besleme, mineral ve vitaminlerin arttırılması iskelet gelişimi ve total vücut ağırlığının artmasına neden olur. Yavruların aşırı beslenmesi halinde hızlı büyüme ile beraber kemik ve eklemlerde OC belirtilerinin görülmesi yadırganmaması gereken bir durumdur. Ayrıca kilo artışının, iskelet gelişiminden daha hızlı gerçekleşmesi halinde daha yeterince gelişmemiş iskelet bu ekstra ağırlığa dayanamaz. Diğer yandan HD oluşumu son yıllarda büyük artık göstermiştir.
Köpeklere verilen mama, besinsel kontrol daha kolay olduğundan büyük önem taşımaktadır. Gelişim dönemlerindeki dengesiz beslenme hayatlarının ileriki dönemlerinde sağlıklarının kötü yönde etkiler.
Günümüzde büyük ırk köpek yavrularının gelişimlerini dengeli olarak kontrol eden özel mamalar formüle edilmiştir.
Asıl ilginç olan; köpek sahiplerinin sözde bu hastalıkların önüne geçmek amacıyla yavruların mamalarına kalsiyum ekleyerek durumu umduklarının tam tersine çevirmeleridir. Kalsiyum pek çok besin maddesinden (kemik, süt, peynir vs) kolaylıkla elde edilebilen yaygın bir mineraldir. Bu nedenle kalsiyum eksikliğinden çok fazlalığından kaynaklanan iskelet hastalıklarına daha sık rastlanmaktadır. Yavru gelişme dönemi boyunca besinsel olarak aldığı tüm kalsiyumu kemiklerinde depolayarak negatif gelişime yol açar. Erişkin köpek vücuda alınan kalsiyumu dengeleyebilmesine rağmen genç köpekler metobalizmalarında bu minerali depolar.
Eskiden köpek mamalarında bulunan protein miktarının bahsedilen bu hastalıklarla alakalı olduğu düşünülürdü. Son dönemlerde yapılan araştırmalar mamalardaki protein miktarının gelişim kemik hastalıklarına neden OLMADIĞINI göstermiştir.
Büyük ırk köpeklerin besinsel ihtiyaçları farklıdır. Yavru sahiplerinin dengeli köpek mamalarının dengesiyle oynarak ve daha iyi şeyler yapayım derken köpeğin iskelet sistemine çok daha büyük zarar vermeleri gerçekten de üzerine düşünülmesi gereken bir konudur.
Sadece 15 sene önce Danualar 60-65 kg'da erişkinliğe ulaşırken şimdi 72-81 kg erişkin ağırlıkları haline gelmiştir. Yavruların gelişimindeki bu artışın görmezden gelinmesine artık bir son verilmelidir. Bir veteriner hekim, kliniğine getirilen köpeklerin büyük bir çoğunluğunun dört ayda erişkin boyutlarına ulaştığına dikkati çekmektedir.
Bu durum, iskelet hastalıkları gerçeğini de beraberinde getirmektedir. Bazı mitlerin tersine köpekler bu hastalıklara karşı korunmalıdır.
İnsanoğlu ve köpeklerin 15 000 yıllık geçmişine baktığımızda güzellikleri, üretim amaçları ve özellikle de boyutlarının ana beslenme nedenleri olduğunu görmekteyiz. Ne yazık ki beslediğimiz köpeklerin erişkin olduklarında sahip olacakları etkileyici boyutlarını köpek henüz büyürken de görmek istiyoruz. Aslında genetik olarak belirli olan büyüme oranı beslenme ile direkt alakalı değildir. Kötü beslenme negatif etkileyebilmesine rağmen takviyeler vs daha iri bir köpek için garanti teşkil etmez. Biraz ürkütücü gelecek; ama bir çok köpek sahibi iri ve ağır bir yavrunun sağlıklı olduğuna inanmakta ve yavrudaki yağlanmanın sebebini köpeğin iştahına bağlamaktadır. Üreticiler de iri ve çabuk gelişen yavrulara sahip olmaya çalışmaktadır. Bazı köpek sahipleri köpeklerini daha iri yapabilmek için yanlış besleme yöntemleriyle hayvanları buna zorlamaktadır. Bütün bunlar büyüme oranlarını arttırıken madalyanın diğer yüzü olan "Gelişim İskelet Hastalıkları"nın artışına neden olmaktadır.
Beslenme ve Kemikler
En sık konu edilen gelişim iskelet hastalıklarının başında Osteokondrosis (OC) ve Kalça Displazisi (HD) gelmektedir. Bazı duurmlarda tam olarak gelişmemiş kemiklerin "büyüme plakları" adı verilen bölgelerinde (katmanlarında) bozukluk meydana gelir. Bu da kemik ve eklem deformasyonu ve atritis gibi iskelet problemlerine öncülük etmektedir.
"Büyük ırk yavru köpeklerinde gelişim ilk dönemlerinde aşırı kilo alımı HD riskini arttırır."
Osteokondrosis
OC durumunda büyüme plağı kartilagonun kemikleşmesi aksar. Omuz, dirsek, diz, kalça ve vertabralar etkilenen bölgelerdir. İki yaşından küçük köpeklerde kartilagonun incelip alttaki dokulardan ayrılması atritise neden olur. Kartilago kıkırdak bölgesinin baş kısmından koparsa osteokondrosis disekans (OCD) denilen ve ameliyet gerektiren bir durum baş gösterir.
Kalça Displazisi
Kalça displazisi ya da HD baldır ekleminin zayıf ve uyumsuz gelişiminden kaynaklanır. Bacağın üst kısmı baldır soketine uyum sağlayamaz. Sonuçta eklem kıkırdağı ve eklem kapsülü zarar görür. Ağrı ve topallama, hastalığın gelişmeye başladığı ilk bir sene içinde gözlenmeye başlar. Daha sonra dejeneratif eklem rahatsızlıkları baş gösterene kadar ağrılar azalabilir.
Riski Azaltma
Korumada şunlar prensip haline getirilmelidir:
En az üç nesillik genetik takip
Büyük ırk köpek sahiplerinin gelişim kemik hastalıkları konusunda bilgilendirilmesi
Sınırlandırılmış egzersiz
Büyüyen köpeklerin içinde bulundukları döneme uygun olarak formüle edilmiş mamalarla beslenmesi
Mamaya hiç bir ilave yapılmaması (kalsiyum vs)
Gelişim Hızlandırılmalı mı?
Çabuk büyüme gelişim kemik hastalıklarının oluşumunda bir köprüdür. Büyük ırk köpekler genetik olarak zaten hızlı gelişim gösterdiklerinden daha fazla risk altındadır. Büyük ırk bir köpek ilk bir yılında bir insanın ilk 14 yılında gösterdiği büyümeyi sergiler. Bu genetik potansiyel abartılı egzersiz, aşırı besleme ve dengesiz mineral katkısı gibi faktörlerle negatif karakter kazanır.
Beslenmenin Önemi Büyüktür.
Her ne kadar diet asıl neden olmasa da enerji (kalori) bakımından yoğun besleme, mineral ve vitaminlerin arttırılması iskelet gelişimi ve total vücut ağırlığının artmasına neden olur. Yavruların aşırı beslenmesi halinde hızlı büyüme ile beraber kemik ve eklemlerde OC belirtilerinin görülmesi yadırganmaması gereken bir durumdur. Ayrıca kilo artışının, iskelet gelişiminden daha hızlı gerçekleşmesi halinde daha yeterince gelişmemiş iskelet bu ekstra ağırlığa dayanamaz. Diğer yandan HD oluşumu son yıllarda büyük artık göstermiştir.
Köpeklere verilen mama, besinsel kontrol daha kolay olduğundan büyük önem taşımaktadır. Gelişim dönemlerindeki dengesiz beslenme hayatlarının ileriki dönemlerinde sağlıklarının kötü yönde etkiler.
Günümüzde büyük ırk köpek yavrularının gelişimlerini dengeli olarak kontrol eden özel mamalar formüle edilmiştir.
Asıl ilginç olan; köpek sahiplerinin sözde bu hastalıkların önüne geçmek amacıyla yavruların mamalarına kalsiyum ekleyerek durumu umduklarının tam tersine çevirmeleridir. Kalsiyum pek çok besin maddesinden (kemik, süt, peynir vs) kolaylıkla elde edilebilen yaygın bir mineraldir. Bu nedenle kalsiyum eksikliğinden çok fazlalığından kaynaklanan iskelet hastalıklarına daha sık rastlanmaktadır. Yavru gelişme dönemi boyunca besinsel olarak aldığı tüm kalsiyumu kemiklerinde depolayarak negatif gelişime yol açar. Erişkin köpek vücuda alınan kalsiyumu dengeleyebilmesine rağmen genç köpekler metobalizmalarında bu minerali depolar.
Eskiden köpek mamalarında bulunan protein miktarının bahsedilen bu hastalıklarla alakalı olduğu düşünülürdü. Son dönemlerde yapılan araştırmalar mamalardaki protein miktarının gelişim kemik hastalıklarına neden OLMADIĞINI göstermiştir.